Πετούν τιμές και κέρδη, ενώ οι μισθοί σέρνονται

Πετούν τιμές και κέρδη, ενώ οι μισθοί σέρνονται

Δημήτρης Σταμούλης

Η όποια αύξηση κατώτατου μισθού θα φέρει νέα μείωση ασφαλιστικών εισφορών και φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο

Τα επιτεύγματα για το κεφάλαιο και τα «ψίχουλα-pass» για τον λαό «διαφήμισε» ο Κ. Μητσοτάκης (και) στην πρόσφατη συνέντευξή του για θέματα οικονομίας. Όσο για τα «πολύφερνα δώρα» για τα λαϊκά νοικοκυριά που στενάζουν από την ακρίβεια, αυτά πάνε για την επόμενη… τετραετία και αφορούν τις πενιχρές αυξήσεις στον κατώτατο μισθό του ιδιωτικού τομέα και το «αναμορφωμένο» μισθολόγιο στο Δημόσιο, με όρους υπέρ του κεφαλαίου και σε βάρος των εργατικών-ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζόμενων.
Σε μια κρίση ειλικρίνειας, ο πρωθυπουργός απεφάνθη ότι «δεν γίνεται να ευημερούν οι επιχειρηματίες και να μην ευημερούν οι εργαζόμενοι», παραδεχόμενος ότι η πολιτική του έχει κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους!

Εντελώς υποκριτικά θυμήθηκε τους εργαζόμενους στον τουρισμό για να δικαιολογήσει την (προεκλογική) επίσπευση κατά έναν μήνα της αύξησης του κατώτατου μισθού (τον Απρίλιο ξεκινά η νέα τουριστική σεζόν), ενώ δεν παρέλειψε να κάνει «έκκληση» στους εργοδότες να δουν κι άλλες προσφορές προς τους υπαλλήλους τους, όπως να τους δώσουν… μετοχές ή παροχές σε είδος, τηλεργασία και άλλα τέτοια «καθρεφτάκια»! Από την άλλη, η μόνη δεδομένη αύξηση στον κατώτατο μισθό είναι τα 751 ευρώ (μεικτά) που θα αντιστοιχούν στον μισθό προ… 12ετίας. Κι αυτό, όταν ο μέσος κατώτατος μισθός στην Ευρωζώνη είναι 40% υψηλότερος από αυτόν στην Ελλάδα, η οποία έχει επίπεδο πληθωρισμού κατά 16% υψηλότερο από την Ευρωζώνη, και με τους μισθωτούς να έχουν απολέσει από 1 έως 5 μισθούς ετησίως, χωρίς τις τριετίες, που η κυβέρνηση επιμένει να τις έχει στον «πάγο».

Διόλου ασήμαντη λεπτομέρεια για τις κυβερνητικές προθέσεις είναι ότι και η όποια αύξηση του κατώτατου μισθού θα συνδεθεί με την περαιτέρω μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, αλλά και τις «δυνατότητες των επιχειρήσεων» (sic), ώστε τελικά το κεφάλαιο να μην χάσει από τα κέρδη του και να προστατευτεί η «ανταγωνιστικότητα»! Ενώ παραμένει ασαφές ποιος και πώς θα πληρώσει την απώλεια εσόδων στα ασφαλιστικά ταμεία. Από την άλλη, οι εργοδοτικοί φορείς έχουν διαμηνύσει ότι, για να δώσουν τις όποιες αυξήσεις, θα πρέπει να λάβουν νέα μείωση στις ασφαλιστικές εισφορές και νέες φοροαπαλλαγές. Όσον αφορά τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, το ενιαίο μισθολόγιο που έταξε ο Μητσοτάκης για το 2024 θα συνδεθεί με την αξιολόγησή τους…

Για το φλέγον μέτωπο της ακρίβειας, η κυβέρνηση διαλαλεί ότι το «καλάθι του νοικοκυριού» είχε δήθεν ως αποτέλεσμα να κρατηθούν οι τιμές στα σούπερ μάρκετ, ενώ ο Μητσοτάκης αναφέρθηκε και στο Market Pass, το οποίο θα δίνει ένα βοήθημα από 20 έως 70 ευρώ το μήνα στις οικογένειες για αγορά κάποιων βασικών αγαθών. Όσο για την αισχροκέρδεια, δεν υπάρχει για την κυβέρνηση, αφού οι έτσι κι αλλιώς περιορισμένοι έλεγχοι έδειξαν ότι μόλις το 6% «κλέβει» παράνομα τους καταναλωτές, οι άλλοι το κάνουν… «νόμιμα». Κουβέντα για το γεγονός ότι τα διμερή συμβόλαια που έχουν υπογράψει για το 2023 οι βιομήχανοι με τα σούπερ μάρκετ προβλέπουν ανατιμήσεις σε προϊόντα έως 30% και μάλιστα για τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης. Φυσικά, για τη μείωση του ΦΠΑ σε τρόφιμα και άλλα αγαθά, η μόνιμη επωδός της κυβέρνησης είναι ότι «δεν θα καταλήξει στις τσέπες των καταναλωτών» και ότι βασικά οι έμμεσοι φόροι γεμίζουν τα κρατικά ταμεία και η κυβέρνηση μπορεί να «κάνει παιχνίδι» με τα επιδόματα φτώχειας που μοιράζει.
Σε σχέση με την ανεργία, ο Κ. Μητσοτάκης επιδόθηκε σε νέες αλχημείες, αναφερόμενος διαρκώς σε «ποσοστά μείωσης» στην Ελλάδα σε σχέση με την ΕΕ και αποκρύπτοντας ότι με βάση τη ΔΥΠΑ οι άνεργοι υπερβαίνουν το 1 εκατομμύριο άτομα, ότι επίδομα ανεργίας λαμβάνει μόλις ένας στους τέσσερις ανέργους, ότι τον Δεκέμβριο οι γυναίκες αποτελούσαν το 63% των ανέργων και στις ηλικίες 15-24 ετών το ποσοστό ανεργίας είναι 31,3%.

Νέος εθνικός στόχος η… «επενδυτική βαθμίδα» για να κάνει μπίζνες το κεφάλαιο

Εκεί πάντως που η κυβέρνηση λέει αλήθειες είναι στις… παροχές προς το κεφάλαιο. «Μειώσαμε τη φορολόγηση στο κεφάλαιο και στις επιχειρήσεις», είπε χωρίς ντροπή ο πρωθυπουργός, ο οποίος προασπίστηκε τα πρωτογενή πλεονάσματα που προκύπτουν από τη ληστρική αφαίμαξη του λαού, ενώ ο νέος… εθνικός στόχος της «επενδυτικής βαθμίδας» δείχνει την οραματική φτώχεια για το κεφάλαιο στη σημερινή εποχή της ολόπλευρης κρίσης του καπιταλισμού. Η επενδυτική βαθμίδα αναδεικνύεται σε κοινό στόχο των δύο αντίπαλων αστικών πολιτικών στρατοπέδων, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Οι μεν Μητσοτάκης-ΝΔ τάζουν ότι μόνο με τη δική τους κυβέρνηση είναι εφικτή εντός του 2023, ο δε ΣΥΡΙΖΑ απαντά ότι «Μητσοτάκης και επενδυτική βαθμίδα είναι έννοιες που ποτέ δεν θα συναντηθούν».
Η όλη συζήτηση αφορά το πόσο ακριβά θα δανείζεται το κράτος και το κεφάλαιο για να μπορεί να αβγαταίνει τα κέρδη του και να κάνει μπίζνες, αλλά και να αποτελεί η Ελλάδα επενδυτικό «κράχτη», διότι περί αυτού πρόκειται. Τον λαό και τους εργαζόμενους δεν τους αφορούν οι «αξιολογήσεις» διεθνών οίκων, δηλαδή αμαρτωλών ιδιωτικών εταιρειών, που πραγματοποιούν αμφιλεγόμενες οικονομικές μελέτες, αδιαφορώντας για την κατάσταση που βιώνουν οι λαοί και «επενδύοντας» μόνο στο πόσο διασφαλισμένα θα είναι τα κέρδη των δανειστών και των επενδυτικών «κορακιών» που κερδοσκοπούν στις πλάτες των εργαζόμενων.

Είναι, λοιπόν, προφανές ότι από την κοινοβουλευτική αναμονή, στην οποία δυστυχώς συναινούν όχι μόνο οι δυνάμεις του αστικοποιημένου συνδικαλισμού αλλά και άλλες που αναφέρονται στο ταξικό κίνημα, δεν μπορούν να βγουν ωφελημένοι οι εργαζόμενοι. Απαιτείται ταξική ενότητα και κίνημα ανατροπής από αύριο κιόλας. Να μην περιμένουμε τις εκλογές «για να φύγει ο Μητσοτάκης» και να έρθει κάποιος άλλος «σωτήρας». Ο λαϊκός παράγοντας μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις κόντρα στα σχέδια των αστικών δυνάμεων. Με ενοποίηση των διάσπαρτων αγώνων, με κύριο όχημα τον συντονισμό σωματείων-συνελεύσεων και επιτροπών αγώνα, σε ρήξη με τον υποταγμένο συνδικαλισμό. Με κοινή δράση σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, με κλιμάκωση, με απεργίες και πολύμορφες κινητοποιήσεις.

 

Πηγή : prin.gr