Ξαναμοιράζουν την ακροδεξιά τράπουλα, λογαριάζουν χωρίς τον «ξενοδόχο»
Νικηφόρος Ζυλάλης
Η κυβέρνηση, μέσω του εκλογικού αποκλεισμού του κόμματος Κασιδιάρη, επιχειρεί τη «δημοκρατική» νομιμοποίηση του φασισμού και την εμπέδωση της λογικής των δύο άκρων. Για επικίνδυνη εξέλιξη με «ανεπιστρεπτί αποκλεισμό πολιτικών κομμάτων», κάνει λόγο ο δικηγόρος Κώστας Παπαδάκης.
Τα ακροδεξιά αντανακλαστικά επιχειρείται να ενεργοποιηθούν από τους αστικούς μηχανισμούς στην εκάστοτε φάση κρίσης του οικονομικού και πολιτικού συστήματος και οι αστικές δυνάμεις επιχειρούν να κατευθύνουν την μία ή την άλλη αντίδραση που δημιουργούν αντικειμενικά τα αδιέξοδα του συστήματος –οι υφιστάμενες συνθήκες φτωχοποίησης, σκληρής εκμετάλλευσης και εξαθλίωσης–, για να κάμψουν τις εργατικές αντιστάσεις και την ταξική ανατρεπτική προοπτική του αγώνα.
Σε αυτό το έδαφος έρχεται η αντικαπιταλιστική επαναστατική Αριστερά να κάνει τη συζήτηση της απόκρουσης της αστικής επίθεσης στο σύνολό της και αναπόσπαστο μέτωπο πάλης στην τακτική της είναι το αντιφασιστικό. Η μάχη ενάντια στον φασισμό δεν μπορεί να διεξαχθεί ξεκομμένη από τη μάχη ενάντια στις αντιλαϊκές αστικές πολιτικές και την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών, αφού κοινός παρονομαστής των φαινομένων αυτών είναι η αντιδραστικοποίηση του αστικού πολιτικού και οικονομικού συστήματος.
Μετράμε 20 δικάσιμους από τότε που ξεκίνησε η δίκη της Χρυσής Αυγής στο εφετείο, με την καταδικασθείσα νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση να προσπαθεί να αξιοποιήσει τη διαδικασία, ακόμη και στη φάση διάσπασης και υποχώρησής της. Οι ακροαματικές διαδικασίες εξετάζουν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στα χέρια του Ρουπακιά. Η δίκη «έχει τις προοπτικές να οδηγήσει σε νικηφόρο αποτέλεσμα, αρκεί να μην υποτιμηθεί από το δικαστήριο και να μην μείνει εκτός των προτεραιοτήτων του αντιφασιστικού κινήματος στον δρόμο και την ελληνική κοινωνία, μέσα από διαρκή μάχη», δηλώνει στο Πριν ο συνήγορος πολιτικής αγωγής και μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Κώστας Παπαδάκης.
Σε ό, τι αφορά στην στάση που ακολουθούν οι φασίστες εντός της δικαστικής αίθουσας, ο Κώστας Παπαδάκης σημειώνει ότι είναι διασπασμένοι και ακολουθούν διαφορετικές υπερασπιστικές γραμμές και ιεραρχήσεις.
Παράλληλα, σημαντική κατάκτηση των αγώνων του αντιφασιστικού κινήματος όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι οι μάρτυρες κατηγορίας έρχονται για δεύτερη φορά να καταθέσουν κατά των φασιστών, χωρίς να φοβούνται τους τραμπουκισμούς και τις απειλές των δολοφόνων χρυσαυγιτών.
Την ίδια στιγμή, έξω από τη δικαστική αίθουσα ο κόσμος του αγώνα κρατά ζωντανή τη μνήμη των θυμάτων της τάξης μας από το φασιστικό δηλητήριο. Δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν με εφτά μαχαιριές, στις 17 Ιανουαρίου του 2013, από δύο χρυσαυγίτες, στους δρόμους ακούγεται ο αντίλαλος των αντιφασιστικών συνθημάτων.
Κώστας Παπαδάκης: «Όσα προτείνει η κυβέρνηση είναι χειρότερα από αυτά που ισχύουν»
Μεγάλη βαρύτητα από τις δυνάμεις της επαναστατικής Αριστεράς πρέπει να δοθεί και στην αντιφασιστική-αντιπολεμική διαδήλωση για τα Ίμια, στις 28 Ιανουαρίου. Και αυτό καθότι το αντιπολεμικό και το αντιφασιστικό μέτωπο είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένα στο πεδίο της ταξικής πάλης.
Λίγο πριν η χώρα μπει στην τελική ευθεία της εκλογικής αναμέτρησης η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να ανακατέψει την τράπουλα της ακροδεξιάς μερίδας της ελληνικής κοινωνίας με στόχο να πάρει όσο μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα μπορεί για την κάλπη. Πρόκειται για τον κόσμο που γέρνει παραδοσιακά σε νεοναζιστικά μορφώματα τύπου Χρυσής Αυγής, τα σκήπτρα της οποίας φιλοδοξεί να πάρει σε αυτή τη φάση το κόμμα των «Ελλήνων ΓΤΠ» του φυλακισθέντα Ηλία Κασιδιάρη.
Έτσι και οι κυβερνητικές εξαγγελίες για μεταρρύθμιση που θα αποκλείει το ακροδεξιό κόμμα από τη συμμετοχή στις επερχόμενες εθνικές εκλογές δεν γίνονται εν κενώ, ούτε από την «καλή καρδιά» της κυβέρνησης και του αφυπνισμένου «δημοκρατικού αισθήματός» της. Αλλά και το «τυράκι» της θεσμικής πάλης ενάντια στον φασισμό που πετάει η κυβέρνηση ίσως να είναι ένας τρόπος να αντλήσει μια «δημοκρατική» νομιμοποίηση της φυσιογνωμίας της.
«Ξαφνικά έπιασε την κυβέρνηση πρεμούρα να αλλάξει τον νόμο. Αυτά που προτείνει είναι χειρότερα από αυτά που ισχύουν ήδη γιατί προβλέπουν ανεπιστρεπτί τον αποκλεισμό πολιτικών κομμάτων», σχολιάζει ο Κώστας Παπαδάκης σχετικά με το κυβερνητικό σχέδιο. «Δίνουν το δικαίωμα στον Άρειο Πάγο να κρίνει το ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο των κομμάτων και να τα αποκλείει από τις εκλογές», προσθέτει.
Σε αυτό το σκηνικό το πάντα πρόθυμο μπαλαντέρ της αστικής πολιτικής, ο ΣΥΡΙΖΑ, παίζει τα ρέστα του για να μην ενισχυθεί εκλογικά η ΝΔ, διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά του για τη μεταρρύθμιση σχετικά με το κόμμα Κασιδιάρη.
Καμία αυταπάτη περί θεσμικών λύσεων
Η υποκρισία του αστικού επιτελείου βαράει «κόκκινο» αν αναλογιστεί κανείς την κυβερνητική πολιτική των επαναπροωθήσεων και του βασανισμού προσφύγων και μεταναστών, της σκληρής καταστολής και της αστυνομοκρατίας, ενώ οι Πλεύρηδες, Γεωργιάδηδες και Βορίδηδες φιγουράρουν ως κεντρικά στελέχη του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.
Καθήκον της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς στο τοπίο που διαμορφώνεται είναι να μην εγκλωβιστεί αφενός σε λογικές «μικρότερου κακού» που προβάλλει η κυβέρνηση εν είδει διπόλου «υγιής τίμια δεξιά vs ακροδεξιά/φασισμός». Και παράλληλα πρέπει να υπερβεί τις λογικές δύο άκρων, που επιτάσσουν ότι σήμερα είναι το κόμμα του Κασιδιάρη και αύριο η μαχόμενη ανατρεπτική Αριστερά στην «παρανομία». Κανένα περιθώριο δεν μπορεί να υπάρχει για αυταπάτες περί θεσμικών λύσεων στη μάχη ενάντια στον φασισμό. Μοναδικός δρόμος του αγώνα είναι ο δρόμος, με όπλο το μαζικό κίνημα και πυξίδα την απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (21.1.23)
Πηγή : prin.gr