Αναδημοσίευση από: https://spasmenoparathyroblog.wordpress.com/BF%CE%BD/
Όχι δεν είναι τυπογραφικό λάθος. Με αφορμή τη λίστα του περιοδικού Time που μας παρουσιάζει τα 100 άτομα με τη μεγαλύτερη επιρροή στον πλανήτη, προσπαθούμε να κάνουμε μια δική μας, λιγότερο λαμπερή λίστα.
Για όσους δεν το γνωρίζετε, το περιοδικό Time, μια φορά το χρόνο μας μοστράρει μια αρκετά ενδιαφέρουσα λίστα εκατό ανθρώπων με τη μεγαλύτερη επιρροή στον πλανήτη. Ο τρόπος με τον οποίο βγάζει αυτή τη λίστα, δεν είναι ιδιαίτερα ξεκάθαρος, αλλά δεν παραλείπει να μας ενημερώσει πως ανάμεσα σε πολλά άλλα στοιχεία, υπολογίζει και τα likes ή τα comments στο facebook, γύρω από κάποια δημοσίευση που αφορούσε το κάθε πρόσωπο. Όχι, αλήθεια, το λέει.
Η λίστα χωράει πολλούς. Έτσι βλέπουμε μερικές ελάχιστες εξαιρέσεις επιστημόνων, ή ανθρώπων που ανέδειξαν πράγματι κάποια τραγωδία όπως η Νάντια Μουράντ ανέδειξε αυτή των Γεζίντι, που έκαναν το λάθος να βρεθούν στο δρόμο του ISIS. Την ίδια στιγμή βλέπουμε όμως και τον αρχηγό των μυστικών υπηρεσιών της Σαουδικής Αραβίας, του κράτους δηλαδή που βοήθησε όσο κανένας άλλος στο να δημιουργηθεί το ISIS. Την ιδιότυπη αυτή πασαρέλα, που θυμίζει αυλικούς του μεσαίωνα, πλαισιώνουν και άνθρωποι του πνεύματος όπως η Νίκι Μινάζ…
Κάπως έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε τη δική μας λίστα, αυτή τη φορά με τους εκατό ανθρώπους με τη λιγότερη επιρροή. Πράγμα δύσκολο, αφού είναι δύσκολο να βρεις τα ονόματα αυτών που δεν έχουν καμία επιρροή, όχι μόνο στον πλανήτη, αλλά ούτε καν στην ίδια τους τη ζωή. Βρήκαμε λοιπόν 28 ανθρώπους και σας τους παρουσιάζουμε:
4 παιδιά στο Tampico του Mexico
Μην ψάχνετε ονόματα. Δε θα τα βρείτε. Είναι απλά τέσσερα παιδιά, στην πόλη με τη μεγαλύτερη εγκληματικότητα της χώρας. Οι συμμορίες της πόλης ελέγχουν σχεδόν κάθε έκφανση της ζωής της, από το εμπόριο ναρκωτικών, μέχρι και τον Τύπο, αφού η πόλη έχει ταυτόχρονα το ρεκόρ δολοφονημένων δημοσιογράφων.
Tamir Rice
Ο Ταμίρ, έκανε πολλά λάθη. Έκανε το λάθος να γεννηθεί μαύρος, στις ΗΠΑ. Έκανε το λάθος να κυκλοφορεί έξω από το σπίτι του. Έκανε και το λάθος σαν 12χρονος, να παίζει με ψεύτικο πιστόλι σε μια πλατεία. Λάθη αρκετά για να σε εκτελέσουν εν ψυχρώ οι αστυνομικοί μόλις σε δουν. Ο Ταμίρ και η οικογένειά του, φαίνεται πως είχαν τόσο μικρή επιρροή, ώστε οι δολοφόνοι να συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Μια γυναίκα Γεζίντι και το παιδί της
Μια μάνα και το παιδί της, που ανήκουν στη μειονότητα των Γεζίντι, στο δρόμο προς τα σύνορα Ιρακ-Συρίας. Η γενοκτονία των Γεζίντι μετράει 500.000 νεκρούς, αγνοούμενος και εκτοπισμένους.
Ένας πατέρας και το παιδί του στη Λιβύη
Πάλι χωρίς όνομα. Απλά δυο ανώνυμες φιγούρες, μπροστά σε αυτό που κάποτε θεωρούσαν σπίτι. Η Λιβυή, μετά την εισβολή του ΝΑΤΟ και τη δολοφονία του Καντάφι, μαστίζεται από έναν εμφύλιο όπου συμμετέχουν περίπου 40 διαφορετικές συμμορίες και οι οποίες, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, έχουν κάνει όλες τους εγκλήματα πολέμου.
Ο Σταύρος και τα δύο του παιδιά
Από το Σταύρο μαθαίνουμε: «Εχω δυο παιδάκια και τώρα, για να τα ζήσω, πρέπει να ψάχνω φαγητό και γάλα στις δομές αλληλεγγύης. Γιατί; Είχα μια δουλειά επί δεκαετίες, είχα ένσημα, είχα τις οικονομίες μου, είχα το σπίτι μου, πλήρωνα φόρους. Και μετά το σύστημα με πέταξε έξω. Πώς με πετάς έτσι; Πώς μας φέρονται έτσι; Το αφεντικό μου με το που άλλαξαν οι νόμοι άρχισε να κάνει ό,τι γουστάρει: μας μείωσε τα μεροκάματα -βάλτε πλάτη, έλεγε. Μας έβαζε να δουλεύουμε υπερωρίες και δεν πλήρωνε -πάλι βάλτε πλάτη. Μας έκανε εκ περιτροπής -πάλι να βάλουμε πλάτη. Μετά δεν μας πλήρωνε για μήνες -εκεί κι αν βάλαμε πλάτη. Στο τέλος σταμάτησε να μας πληρώνει εντελώς -μας τσάκισε την πλάτη εντελώς…».
Ο Bayan και η Sulaf
Η Sulaf γέννησε μέσα στις λάσπες της Ειδομένης το μωρό της. Σκέφτεται να το ονομάσει Bayan. Η Sulaf περιμένει ακόμα να ανοίξουν τα σύνορα της Ευρώπης. Η επιρροή της είναι τόσο μικρή, ώστε δύο ολόκληρες ήπειροι, Ασία και Ευρώπη, την έχουν κρίνει ανεπιθύμητη.
Μια οικογένεια στην Cizre
Αντικρύζουν και αυτοί, αυτό που κάποτε θεωρούσαν σπίτι. Είναι και αυτοί ανώνυμοι. Είναι απλά η παράπλευρη απώλεια στην πολιτική του τουρκικού κράτους που θέλει μια εκστρατεία εκτοπισμού και πολιτικής εξουδετέρωσης του κουρδικού πλυθησμού της Τουρκίας. Η επιρροή τους είναι τόσο μικρή, που ακόμα και αν το σπίτι τους δεν είχε καταστραφεί, μεγάλα μονοπωλιακά συμφέροντα που τρέχουν πίσω από τις ερπύστριες του καθεστώτος θα το είχαν κατάσχει.
William Castillo
Ένας από τους τρεις αριστερούς πολιτικούς της Κολομβίας που δολοφονήθηκαν τον τελευταίο καιρό, σε μια περίοδο που γίνεται προσπάθεια για το τέλος του εμφυλίου ανάμεσα σε κράτος και Farc. Μαζί με τις δολοφονίες του κομμουνιστή Klaus Zapata και του Marisela Tombe, η διαδικασία ειρήνευσης κινδυνεύει να εκτροχιαστεί.
Berta Cáceres
Η Berta Cáceres, δολοφονήθηκε μέσα στο σπίτι της. Η αστυνομία αποφάνθηκε πως επρόκειτο για ένοπλη ληστεία. Η Berta Cáceres, ήταν ακτιβίστρια από την Ονδούρα, και πρωτοστατούσε ενάντια στη δημιουργία υδροηλεκτρικού φράγματος από ιδιωτικές εταιρείες που στηρίζονται από τη φιλοαμερικανή στρατιωτική χούντα της χώρας. Στάθηκε απέναντι επίσης σε τσιφλικάδες της περιοχής που προσπαθούσαν με τη βοήθεια ιδιωτικής αστυνομίας, να πάρουν τις εκτάσεις μικρών γαιοκτημόνων της περιοχής. Η Berta Cáceres έκανε το λάθος να ζει στη χώρα που έχει το ρεκόρ δολοφονημένων ακτιβιστών.
Δύο παιδιά, από το χωριό Dalori της Νιγηρίας
Χωρίς όνομα και αυτά. Στέκονται σε ό,τι έχει απομείνει από το χωριό τους που δέχθηκε επίθεση από τη Μπόκο Χαράμ και η οποία κόστισε τις ζωές 80 ανθρώπων. Οι επιθέσεις αυτές είναι πια μια καθημερινότητα στη βόρεια Νιγηρία, αφού ο στρατός της χώρας δε μπορεί να κάνει παρά ελάχιστα ενάντια σε μια από τις πιο καλά χρηματοδοτούμενες τρομοκρατικές οργανώσεις του πλανήτη. Η Μπόκο Χαράμ έχει δηλώσει την υποταγή της στον αρχηγό του ISIS και λυμαίνεται μια τεράστια περιοχή της Αφρικής που μοιράζεται ανάμεσα σε τρεις διαφορετικές χώρες.
Fahd Ali
Στα 10 του χρόνια, τραυματίστηκε σε επίθεση των Ταλιμπάν, η οποία κόστισε τη ζωή των γονιών του και της αδερφής του, ενώ τραυματίστηκαν και δύο ακόμα αδερφές του. Μεγάλες περιοχές του Πακιστάν, είναι πια απλά το πεδίο επιχειρήσεων των Ταλιμπάν, με τις επιθέσεις αυτοκτονίας και τους πυροβολισμούς να είναι μια καθημερινότητα.
Idriss Meiga
Αγρότης από το Μάλι. Έχασε τα τρία ανήλικα παιδιά του και τη γυναίκα του από αεροπορικό βομβαρδισμό της γαλλικής πολεμικής αεροπορίας. Μαζί με 14 ακόμα αμάχους, δεν είχαν αρκετή επιρροή και χαρακτηρίστηκαν «παράπλευρες απώλειες» μιας στρατιωτικής επιχείρησης στα πλαίσια της εισβολής του γαλλικού στρατού στο Μάλι, για την οποία ελάχιστα πράγματα μπορούμε να μάθουμε στα δυτικά ΜΜΕ.
Faisal Ahmed
Ο Faisal Ahmed, στον τάφο του παιδιού του, Udai Faisal. Η φωτογραφία του Udai, έκανε το γύρο του διαδικτύου πριν λίγο καιρού, δείχνοντας ένας αποστεωμένο βρέφος, σημάδι της καταστροφής που έχει προκαλέσει στην Υεμένη η στρατιωτική εισβολή της Σαουδικής Αραβίας η οποία συνοδεύεται από μια καθολική απομόνωση του πλυθησμού από οποιαδήποτε σταθερή πρόσβαση σε τροφή και νερό.
Σύροι, σε καταυλισμό προσφύγων μέσα στη Συρία
Χωρίς όνομα. Ο 5ετής πόλεμος της Συρίας, έχει ωθήσει 4,7 εκατομμύρια ανθρώπους να βρουν καταφύγιο σε γειτονικές χώρες. Σχεδόν 1 εκατομμύριο έχουν ζητήσει άσυλο στην Ευρώπη. 2 εκατομμύρια παιδιά έχουν φύγει από τα σπίτια τους. Δεν έχουν καμία επιρροή για να σταματήσουν έναν πόλεμο στον οποίο αναμειγνύονται φανερά ή κρυφά όλες οι γειτονικές χώρες καθώς και οι μεγάλες δυνάμεις των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Geng και ο γιος τους Chuol
Ο Geng, της φυλής Nuer, από το Νότιο Σουδάν, έφυγε από το χωριό του, στο μέσο της μεγαλύτερης διατροφικής κρίσης του πλανήτη και του εμφυλίου που μαίνεται στην περιοχή. Στην προσπάθειά του, χωρίστηκε από τη γυναίκα του και τα τρία του άλλα παιδιά. Περπάτησε με τον Chuol στους ώμους του για εφτά ημέρες μέχρι να βρει καταφύγιο. Ο Chuol δε μπορεί να πιει ούτε νερό, εξαιτίας του υποσιτισμού του και ο Geng δεν έχει τα λεφτά για να τον πάει στο νοσοκομείο.
Ali Saad Dawabsheh
Το όνομα του 18 μηνών βρέφος, που βρήκε τραγικό θάνατο μέσα στο ίδιο του το σπίτι, όταν ισραηλινοί έποικοι έβαλαν φωτιά σε δύο σπίτια παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη. Παρόλο που ακόμα και οι ισραηλινές αρχές καταδίκασαν το περιστατικό, οι δράστες δεν έχουν ακόμα συλληφθεί, ενώ παρόμοιες τακτικές, καταστροφής και κατάσχεσης σπιτιών παλαιστινίων γίνονται ακόμα και με επίσημο τρόπο από συνεργεία κατεδάφισης. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν τόσο μικρή επιρροή, που δε μπορούν ούτε καν να σταματήσουν κάποιον από το να τους πάρει το σπίτι, χωρίς καμιά προειδοποίηση. Εκατοντάδες οι περιπτώσεις παλαιστινίων της Δυτικής Όχθης, όπου γυρίζουν από τη δουλειά τους, μόνο για να δουν το σπίτι τους να έχει μετατραπεί σε ένα σωρό από μπάζα, κάτω μηχανήματα κατεδάφισης.
Η κατακλείδα; Μπορεί ο δυτικός πολιτισμός, μια φορά το χρόνο να γιορτάζει την ανάδειξη των «πρωτοπόρων» του. Μπορεί να συνεχίσει να πιστεύει πως αν μια τραγωδία γίνει viral, η κοινή γνώμη θα ευαισθητοποιηθεί για να σταματήσει. Μπορεί να πιστεύει πως οι άνθρωποι με τη μεγαλύτερη επιρροή στον πλανήτη είναι αρχηγοί κυβερνήσεων, στρατιωτικών σχηματισμών ή οικονομικών οργανώσεων. Αλλά μια ματιά στην καθημερινότητα των ανθρώπων σε οποιαδήποτε μεριά σχεδόν του πλανήτη, δείχνει σε όλους πως το μεγαλύτερο κομμάτι της ανθρωπότητας είναι έρμαιο των συμφερόντων τεράστιων μονοπωλίων και πολυεθνικών, που δε θα διστάσουν να χρηματίσουν τους «πρωτοπόρους» πολιτικούς, να μισθώσουν το δικό τους στρατό, να υποδαυλίσουν κάθε λογής ένοπλη σύρραξη και να καταστρέψουν χώρες και λαούς. Η περίπτωση του μικρού Udai από την Υεμένη, ρίχνει στον κάλαθο των αχρήστων τη χαζοχαρούμενη άποψη της «κοινής γνώμης» και κάνει τους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο, να φαντάζουν αν όχι απλά εργαλεία, τουλάχιστον σαν μαζορέτες σε ένα ευχάριστο διάλειμμα από μια άνευ προηγουμένου καταστροφή που εκτυλίσσεται στον πλανήτη. Καλώς ήρθατε στον καπιταλισμό.