Αναδημοσίευση από: http://biom-metal.blogspot.gr/2015/10/blog-post_15.html
H BIO.ME. ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ
ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΟΥΝ ΟΙ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ
Το εργοστάσιο της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής με πρόταγμα τον εργατικό έλεγχο στην παραγωγή και την αυτοδιαχείριση μέσα από τη συνέλευση των εργαζομένων δεν έχει σταματήσει τη λειτουργία του εδώ και 2,5 χρόνια γεγονός που το καθιστά ως το πιο ρεαλιστικό παράδειγμα πως η εργατική χειραφέτηση είναι η απάντηση στην οικονομική κρίση που οδηγεί στην ανεργία και στην εξαθλίωση χιλιάδες εργαζόμενους και τις οικογένειες τους.
Το εγχείρημα της ΒΙΟ.ΜΕ. έχει επαναπροσδιορίσει την έννοια του εργατικού και κοινωνικού αγώνα με στροφή προς την αυτοδιαχείριση της παραγωγής πέραν των καπιταλιστικών σχέσεων εκμετάλλευσης και έχει συσπειρώσει όλα τα μαχόμενα κομμάτια της κοινωνίας εντός κι εκτός Ελλάδας στο πλευρό των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ. Η ενδυνάμωση του αγώνα και η διεύρυνση του εγχειρήματος της ΒΙΟΜΕ δεν χωράει στο σύστημά τους, που έρχεται μέσω της δικαστικής εξουσίας να προασπίσει τα επιχειρηματικά συμφέροντα που εξυπηρετεί, και να εξασφαλίσει την ίδια του την επιβίωση.
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι εργάτες και οι αλληλέγγυοι της ΒΙΟ.ΜΕ. βρέθηκαν σε μια αίθουσα δικαστηρίου, για να υπερασπιστούν τον αγώνα τους. Ένας αγώνας που κατάφερε να κρατήσει ζωντανούς τους εργάτες και τις οικογένειες τους και ανοιχτό το εργοστάσιο τη στιγμή που η ασύλληπτη, αν και καταδικασμένη για χρέη πρώην εργοδοσία – οικογένεια Φιλίππου, τους πέταξε στο δρόμο, αφού τους ξεζούμιζε για χρόνια. Ένας αγώνας που αγκαλιάστηκε από το σύνολο της κοινωνίας της πόλης και της χώρας, γιατί διεκδικεί το δίκαιο του εργάτη.
Αυτή τη φορά, όμως, τα πράγματα είναι τόσο σημαντικά όσο και καθοριστικά για το μέλλον του αγώνα. Στις 26 του Νοέμβρη ξεκινάει στα Δικαστήρια της Θεσσαλονίκης η διαδικασία εκποίησης του οικοπέδου μέσω πλειστηριασμού. Η προοπτική αυτή θα ήταν καταστροφική για την πορεία του αγώνα, διότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το χώρου του εργοστασίου, τόσο ζωτικά για τη συνέχιση της παραγωγής, όσο και ιδεολογικά, γιατί ένα από τα βασικά προτάγματα της ΒΙΟ.ΜΕ. είναι:
"Δεν φεύγουμε από όσα μας ανήκουν.
Τα εργοστάσια στα χέρια των εργατών, η παραγωγή στα χέρια της κοινωνίας."
Απέναντι από τη ΒΙΟ.ΜΕ. βρίσκονται κράτος και κεφάλαιο που τα τελευταία χρόνια οδήγησαν εκατομμύρια ανθρώπων της χώρας στη φτώχεια και την εξαθλίωση, χιλιάδες στην αυτοκτονία, που χτίζουν φράχτες στον Έβρο, που χτυπούν τους αγωνιστές της Χαλκιδικής, που ανέχονται ή καλύτερα καθοδηγούν και επιτρέπουν στο φασιστικό παρακράτος να δολοφονεί αντιφασίστες και μετανάστες και να επιτίθεται σε οποιονδήποτε είναι έξω από τα μέτρα τους. Δεν πρέπει, βέβαια, να μην ασκείται κριτική στη στάση της κυβέρνησης, που όχι μόνο σφυρίζει αδιάφορα για το θέμα της ΒΙΟ.ΜΕ. παρά τις προεκλογικές τις δεσμεύσεις, αλλά συνεχίζει και εντείνει τη βαρβαρότητα των προηγούμενων κυβερνήσεων. Το πιο λυπηρό γεγονός, όμως, είναι η στάση των εργαζομένων της Φίλκεραμ, που σαν άλλοι μεταλλωρύχοι, παραιτούμενοι των ταξικών τους συμφερόντων, προασπίζονται τα συμφέροντα του κεφαλαίου και βάζουν πλάτες στην εργοδοσία που τους πέταξε στο δρόμο υιοθετώντας την ηττοπάθεια και την υποταγή.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΟ.ΜΕ.