Η θρυαλλίδα στο Μαξίμου
Φωτογραφία αρχείου ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΕΜΠΑΠΗΣ/EUROKINISSIΠοιος θα μπορούσε να φανταστεί πριν από δύο μήνες ότι μια πονηρή, αλλά αδιόρατη διατύπωση σε ένα προεδρικό διάταγμα για τους όρους πρόσληψης των καλλιτεχνών σε φορείς του Δημοσίου θα εξελισσόταν σε ένα τεράστιο και ρωμαλέο κίνημα αξιοπρέπειας;
Ποιος θα φανταζόταν ότι αυτά τα παιδιά, στο όριο εφηβείας και νεότητας, που έχουν φάει την «πετριά» της τέχνης, που καίγονται να ανέβουν στο σανίδι, να σταθούν μπροστά στην κάμερα, τα παιδιά που πολλοί θεωρούμε «καλαμοκαβαλημένα», κι ας στερούνται ακόμη και το φαγητό για να φτάσουν το όνειρό τους, θα γίνονταν ο πυρήνας ενός μεγάλου, αυθεντικού και απρόβλεπτου κινήματος;
Ποιος μπορούσε να υποψιαστεί ότι το πρώτο, μικρό σκίρτημα στους σπουδαστές των δραματικών και άλλων καλλιτεχνικών σχολών, που ανακάλυπταν ξαφνικά ότι η πολύχρονη προσπάθειά τους στην υποκριτική, στην ορθοφωνία, στη μουσική, στο θέατρο, στον χορό, για το κράτος θεωρούνταν ένα τίποτα, μια σπατάλη χρόνου κακομαθημένων παιδιών που δεν πέρασαν στο πανεπιστήμιο, θα μετατρεπόταν σε ένα σήμα αφύπνισης όλου του καλλιτεχνικού κόσμου;
Ποιος θα φανταζόταν ότι αυτά τα παντελώς άγνωστα παιδιά, που δεν ξέρουν καν αν το όνομά τους θα γραφτεί κάποια στιγμή στο πρόγραμμα μιας περιφερειακής θεατρικής σκηνής, ενός δημοτικού θεάτρου, μιας μουσικής παράστασης, στους τίτλους ενός τηλεοπτικού σίριαλ, θα παρέσυραν ακόμη και αναγνωρισμένους τηλεαστέρες να πάρουν θέση στο πλάι τους, στον δρόμο, στις καταλήψεις, στις συναυλίες, αλλά ακόμη και στις τηλεοπτικές εκπομπές;
Να είμαστε ειλικρινείς: από την «εξέγερση» των αφανών καλλιτεχνών ενάντια στη «βαρβαρότητα» της κυβέρνησης Μητσοτάκη, στην αυθαιρεσία της κρατικής εξουσίας και στην ιδιοτέλεια της εξυπηρέτησης αφανών και εμφανών ιδιωτικών συμφερόντων, δεν αιφνιδιάστηκαν μόνο η ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού ούτε οι ένοικοι του μεγάρου Μαξίμου, που ετοιμάζουν μια μεγάλη υποχώρηση. Αιφνιδιάστηκε όλο το πολιτικό σύστημα, αιφνιδιάστηκε -βεβαίως θετικά- η προοδευτική αντιπολίτευση, ξαφνιάστηκαν -ευχάριστα, όπως αποδεικνύεται- οι συνδικαλιστικοί φορείς των καλλιτεχνών, που γίνονται πια εμψυχωτές και οργανωτές καθημερινών κινητοποιήσεων στον άξονα Αγίου Κωνσταντίνου-Πανεπιστημίου-Σύνταγμα στην Αθήνα και αντίστοιχων κινητοποιήσεων σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα και αλλού.
Αυτό το κίνημα, που ξεπήδησε από τα ανύποπτα, σήμερα περνάει, έστω και δι' αντιπροσώπων, το κατώφλι του Μαξίμου. Κι αυτό είναι ήδη μια μεγάλη νίκη των νέων ανθρώπων που έγιναν η θρυαλλίδα του. Τους υποκλινόμαστε, ως προκαταβολή για όλες τις υποκλίσεις που θα κάνουν αυτοί σε μας από τις σκηνές του μέλλοντος.
Πηγή : efsyn.gr