Δίκτυο Αλληλεγγύης Κοινωνικών Ιατρείων: στο πλευρό της Σάρα Μαρντίνι
«Όταν οι ναζιστές ήρθαν για να πάρουν τους κομμουνιστές,
Martin Niemöller (1892–1984)
σιώπησα επειδή δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν φυλάκισαν τους σοσιαλδημοκράτες,
σιώπησα γιατί δεν ήμουν σοσιαλδημοκράτης.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους συνδικαλιστές,
σιώπησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους,
σιώπησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν ήρθαν να συλλάβουν εμένα,
δεν υπήρχε πια κανείς για να διαμαρτυρηθεί».
Η Ευρώπη του Fortress Europe, η Ευρώπη της Συμφωνίας Επαναπροώθησης των Προσφύγων στην Τουρκία, με την οποία η Τουρκία βαφτίστηκε “ασφαλής” χώρα για τους πρόσφυγες, ενδιαφέρεται όχι μόνο να θωρακίσει τα σύνορά της μέσω μηχανισμών όπως η Frontex αλλά προχωρεί και στην αντεπίθεση: στην ποινικοποίηση της βοήθειας προς τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο, ώστε να αποθαρρυνθούν οι Ευρωπαίοι πολίτες που σκέπτονται διαφορετικά και πιστεύουν στην αλληλεγγύη προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο.
Την πολιτική αυτή υιοθέτησε με μεγάλη χαρά και η Ελλάδα, η οποία άλλωστε με μεγάλο ζήλο προσπαθεί ανέκαθεν μέσω των αβίωτων συνθηκών που διασφαλίζει στους πρόσφυγες και την σχεδόν αδύνατη πρόσβαση στην χορήγηση ασύλου, έμπρακτα να αποθαρρύνει τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο να φτάνουν στη χώρα μας.
Μετά τις συνεχείς επιθέσεις στο διασώστη Ιάσονα Αποστολόπουλο, την Human Rights 360, το Greek Helsinki Monitor, στις 10/1/23 ξεκινά στη Λέσβο η δίκη της Σύριας Σάρα Μαρντίνι, διασώστριας η οποία, αφού διέσωσε με την αδελφή της τους συνεπιβάτες τους στη λέμβο με την οποία έφτασαν στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2015, το 2018 θέλησε να επιστρέψει στη Λέσβο για να βοηθήσει τους ανθρώπους που συνεχίζουν να φτάνουν με βάρκες στο νησί. Συμμετείχε εθελοντικά σε μια οργάνωση (Emergency Response Centre International – ERCI) και μετά από λίγο συνελήφθη από το ελληνικό κράτος (μαζί με 24 ακόμα ακτιβιστές της οργάνωσης), κατηγορήθηκε για κατασκοπεία, διακίνηση ανθρώπων και ξέπλυμα χρημάτων, και παρέμεινε επί 120 μέρες στις φυλακές Κορυδαλλού, απ’ όπου αφέθηκε ελεύθερη μέχρι τη δίκη. Κινδυνεύει με δεκαετίες φυλάκιση εάν καταδικασθεί.
Η Σάρα Μαρνίνι σε μια εκπομπή του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ στο Βερολίνο, στις 18/02/2019. Η φωτογραφία δημοσιεύεται βάσει της αδείας Creative Commons Attribution 3.0 Unported.
«Οι Ελληνικές αρχές προσπαθούν να τιμωρήσουν αλληλέγγυους πολίτες και ακτιβιστές και να εκφοβίσουν όσους στο μέλλον θελήσουν να βοηθήσουν ανθρώπους που πνίγονται στη Μεσόγειο», δηλώνει ο Μπον Βαν Έσβελντ (υποδιευθυντής της οργάνωσης Human Rights Watch). «Οι απίστευτες κατηγορίες κατασκοπείας και διακίνησης κι ό,τι άλλο έχουν σκεφτεί, δεν είναι μόνο παράλογες και άδικες, είναι μία φάρσα. Έχουν πολιτική σκοπιμότητα και τίποτα περισσότερο». «Παρόλο που αδιάσειστες αποδείξεις έχουν προσαχθεί στις ελληνικές αρχές αυτά τα 4 χρόνια για την αθωότητα της Σάρα και των υπόλοιπων ακτιβιστών, οι ελληνικές αρχές δεν απέσυραν τις καταγγελίες» δήλωσε ο Δρ. Φλόριαν Μπέκερ, διευθυντής του Bard College στο Βερολίνο, όπου φοιτούσε η Σάρα.
Ο Nils Muižnieks, διευθυντής του Ευρωπαϊκού Περιφερειακού Γραφείου της Διεθνούς Αμνηστίας, επισημαίνει ότι η Σάρα και οι συγκατηγορούμενοί της «έκαναν αυτό που θα έπρεπε να κάνει καθένας από εμάς αν βρισκόταν στη θέση τους. Το να βοηθούν ανθρώπους που κινδυνεύουν να πνιγούν σε μια από τις πιο θανατηφόρες θαλάσσιες διαδρομές στην Ευρώπη και να τους συνδράμουν στην ακτή δεν είναι έγκλημα». Και σημειώνει: «Αυτή η δίκη αποκαλύπτει πώς οι ελληνικές αρχές φτάνουν στα άκρα για να αποτρέψουν την ανθρωπιστική βοήθεια και να αποθαρρύνουν τις/τους μετανάστριες/-ες και τις/τους προσφύγισσες/-όσφυγες από το να αναζητήσουν ασφάλεια στις ακτές της χώρας, κάτι που βλέπουμε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Είναι παρωδία το γεγονός και μόνο ότι αυτή η δίκη πραγματοποιείται. Όλες οι κατηγορίες εναντίον των διασωστών πρέπει να αποσυρθούν χωρίς καθυστέρηση».
Ουδείς αμφισβητεί ότι είναι πιθανόν μέσα στις οργανώσεις που μάχονται για τα δικαιώματα των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο, να κρύβονται και διακινητές, όπως ακριβώς μέσα σε κάθε δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα που ιδρύθηκε και έχει στόχο να βοηθά και να στηρίζει ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και ανθρώπους, αλλά και μέσα σε κάθε θεσμό, όπως η αστυνομία, η δικαιοσύνη, η εκκλησία, κ.λπ., κρύβονται και κάποιοι που εκμεταλλεύονται τους θεσμούς δι’ ίδιον όφελος. Και είναι χρέος της Πολιτείας να ελέγχει και να ερευνά. Η συστηματική στοχοποίηση ωστόσο ΜΚΟ και διασωστών, αποτελεί απλώς στοχευμένη πολιτική αποθάρρυνσης της ανθρωπιστικής βοήθειας και εξόντωσης των διασωστών, που θα στερήσει ιδιαίτερα ευάλωτα πλάσματα από στήριξη που την έχουν απόλυτη ανάγκη για να επιζήσουν και να διασωθούν.
Στην Ευρώπη της συμπερίληψης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπάρχει χώρος για όλους.
Είμαστε στο πλευρό της Σάρα και κάθε διασώστριας/διασώστη που παλεύει σε στεριά και θάλασσα να σώσει ζωές και να δώσει ελπίδα στους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο, αλλά και να υπερασπιστεί το ισχύον δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο.
Όλες οι κατηγορίες εναντίον της Σάρα Μαρντίνι και όλων των διωκόμενων διασωστών πρέπει να αποσυρθούν άμεσα.
Δίκτυο Αλληλεγγύης Κοινωνικών Ιατρείων
Πηγή : Νέα Προοπτική