
Όπως σημείωναν στο κάλεσμα τους προς τα «αυτοοργανωμένα Κοινωνικά Ιατρεία», «με πλήρη συνείδηση ότι οι λόγοι που γέννησαν τα αυτοδιαχειριζόμενα κοινωνικά ιατρεία απέχουν πολύ από το να έχουν εκλείψει, ότι οι ανάγκες των πληθυσμών στην Ελλάδα για ιατρική φροντίδα και φαρμακευτική αγωγή παραμένουν αμείωτες, ότι ο αγώνας για ένα σύστημα υγείας και πρόνοιας, δημόσιο, δωρεάν, ισότιμο και ποιοτικό, για όλες και όλους, γηγενείς, μετανάστες και πρόσφυγες εξακολουθεί να μαίνεται σε όλα τα επίπεδα, είκοσι τοπικές συλλογικότητες από όλη τη Γαλλία διοργανώνουμε ένα Καραβάνι Αλληλεγγύης που θα μεταφέρει υγειονομικό υλικό στα κοινωνικά ιατρεία.
»Κατά τη διάρκεια του πρώτου δεκαπενθημέρου του Οκτώβρη, μέσα από πλήθος δράσεων σε δεκατρείς γαλλικές πόλεις, με προβολές, συζητήσεις, εκθέσεις και συναυλίες, επιχειρούμε να ενημερώσουμε και ευαισθητοποιήσουμε τους γάλλους πολίτες για τις καταστροφικές συνέπειες που έχουν ειδικά στην υγεία τα μνημόνια και οι πολιτικές λιτότητας που εξακολουθούν να επιβάλουν στον ελληνικό λαό οι ευρωπαϊκοί και διεθνείς θεσμοί και οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις. Επιχειρούμε να κινητοποιήσουμε τους γάλλους πολίτες στην κατεύθυνση μιας έμπρακτης και πολιτικής διεθνούς αλληλεγγύης, ικανής να οδηγήσει σε κοινές, συντονισμένες και μακρόπνοες δράσεις ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές που κυριαρχούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με όραμά μας την αλλαγή παραδείγματος και τον κοινωνικό μετασχηματισμό».
Παρόντα στην εκδήλωση ήταν τα Κοινωνικά Ιατρεία Κάτω Πατησίων, Ν.Φιλαδέλφειας/Ν.Χαλκηδόνας και Σαλαμίνας, που συμμετείχαν στην οργάνωση της εκδήλωσης, καθώς και τα ΚΙ Περιστερίου και Αθήνας. Συμμετείχαν, επίσης, συλλογικότητες της περιοχής, όπως η Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου, το Αριστερό Σχήμα Ιλίου και ο Ανοιχτός Κοινωνικός Χώρος Ιλίου.

Στη συζήτηση που ακολούθησε δόθηκε έμφαση στον κινηματικό χαρακτήρα των
Κοινωνικών Ιατρείων, στο πώς δημιουργήθηκαν, μέσα από την ραγδαία κατάρρευση των υπηρεσιών υγείας, ως μιας εκ των συνεπειών της εφαρμογής των μνημονίων.
Οι Γάλλοι αλληλέγγυοι αναφέρθηκαν ιδιαίτερα στην κατάσταση της διαλυτικής κρίσης των υπηρεσιών Υγείας στη Γαλλία, συνέπεια της εφαρμογής των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, μια κρίση που αφορά όλη την καπιταλιστική Ευρώπη, καθώς και στην αναζήτησή τους για εναλλακτικές ενάντια στο υπάρχον σύστημα.
Τονίστηκε η ανάγκη για λειτουργία των Ιατρείων ενάντια στην κυρίαρχη εξουσία, την κυβέρνηση και τις πολιτικές της, για παροχή φροντίδας αδιακρίτως σε ανασφάλιστους και ασφαλισμένους, πρόσφυγες και μετανάστες, για την διεκδίκηση μιας δημόσιας και δωρεάν Υγείας ενάντια στη λιτότητα και τα μνημόνια, για μιαν άλλη Υγεία σε μιαν άλλη κοινωνία.
Τονίστηκε η ανάγκη της διεύρυνσης του πεδίου των πολιτικών διεκδικήσεων των Κοινωνικών Ιατρείων (από κοινού με τα άλλα κοινωνικά κινήματα) σε όλες τις κοινωνικές παραμέτρους (εργασία, εισόδημα, πλειστηριασμοί κλπ) που επηρεάζουν, σε άλλοτε άλλο βαθμό, καθοριστικά την Υγεία (σωματική και ψυχική), καθώς και ενάντια σε κάθε ρατσισμό και εθνικισμό.
Η αυτοοργάνωση, όπως τονίστηκε, είναι ουσιαστική και όχι απλή λεκτική επίκληση, μόνο στη βάση ενός κινήματος και ενός πολιτικού προτάγματος που αμφισβητεί έμπρακτα τις τρέχουσες πολιτικές.
Το κοινό συμπέρασμα ήταν η ανάγκη για συνέχεια και για περαιτέρω συγκρότηση αυτού του διεθνούς χαρακτήρα της κινηματικής αλληλεγγύης που σηματοδοτεί ακριβώς αυτό το εγχείρημα αυτού του Καραβανιού Αλληλεγγύης από τη Γαλλία. Σε μια προοπτική ξεπεράσματος της εθνικής περιχαράκωσης και ανοίγματος σε μια διεθνιστική αντιμετώπιση αυτής της πανευρωπαϊκής (όσο και παγκόσμιας) κρίσης.
Το κείμενο καλωσορίσματος από ΚΙΦΑ Ιλίου