Αναδημοσίευση από: http://enfo.gr/ar5929
 |
| mplokia.gr |
Μια συντονισμένη επίθεση σύσσωμου του συστήματος στους αλληλέγγυους βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη το τελευταίο διάστημα. Αφού δεν στάθηκε δυνατόν να καταλαγιάσει το τεράστιο κύμα αλληλεγγύης που από την πρώτη στιγμή στήθηκε απέναντι στα σχέδια της Ε.Ε. και των εδώ πληρεξουσίων της, επιστρατεύτηκαν τα μεγάλα όπλα μήπως και αντιστραφεί το κλίμα.
Δημοσιογράφοι-παπαγαλάκια ανέλαβαν για μια ακόμα φορά τον ρόλο που τόσο καλά γνωρίζουν να ερμηνεύουν. Ρωτάνε και ξαναρωτάνε με ύφος χιλίων καρδιναλίων και τιμητών των πάντων: ποιοι είναι τέλος πάντων αυτοί οι περίφημοι αλληλέγγυοι που μαζεύτηκαν εδώ από κάθε γωνιά του πλανήτη; Πως συντηρούνται, ποιος κρύβεται από πίσω; Τι σκοπό έχουν;
Και τερματίζουν τη χυδαιότητα, φτάνοντας στο έσχατο σημείο που ν' αντέξει ένα φυσιολογικό ανθρώπινο στομάχι δίχως να εκτοξεύσει αηδιασμένο το περιεχόμενο του προς πάσα κατεύθυνση, λέγοντας: μα καλά, δεν καταλαβαίνουν ότι κάνουν κακό στους πρόσφυγες μη επιτρέποντας στο καλό μας το κράτος να τους φροντίσει στα κέντρα (tres chic) φιλοξενίας;
Και όλα αυτά να λέγονται από εκείνους που στηρίζουν σε κάθε ευκαιρία τη δημιουργία και τη λειτουργία των σύγχρονων στρατοπέδων συγκέντρωσης, που ύψωσαν πρώτοι τους φράχτες και συρματοπλέγματα του αίσχους, που βάφτισαν τις απελάσεις επαναπροωθήσεις μήπως και τις ομορφύνουν λιγάκι. Από εκείνους που, δίχως να ντραπούν ούτε για μια στιγμή, βάζουν ταμπέλες στους ανθρώπους χωρίζοντας τους κατατρεγμένους σε ‘’λαθραίους’’ και ‘’νόμιμους’’, σε ‘’επιθυμητούς’’ και ‘’παρείσακτους’’, σε ‘’ανθρώπους’’ και ‘’ανθρώπινα απορρίμματα’’...
Λοιπόν, ακούστε το καλά όλοι εσείς που στόχο έχετε να ''ποινικοποιήσετε'' στη συνείδηση του κόσμου την αλληλεγγύη για να το βάλετε καλά στο μυαλό σας, αν φυσικά σας έχει απομείνει καθόλου έστω και ελάχιστο.
Αυτά τα υπέροχα πλάσματα, οι αλληλέγγυοι, οι άνθρωποι δηλαδή που αποτελούν τον στόχο που αποφασίσατε να στρέψετε συντεταγμένα τα γεμάτα δηλητήριο βέλη σας και αμολάτε τα σκυλιά σας εναντίον τους, είναι οι άνθρωποι που πόνεσαν και έκλαψαν με το δράμα του διπλανού τους. Είναι εκείνοι που πάγωσαν από το κρύο και μούσκεψαν μέχρι το κόκκαλο μένοντας δίχως μπουφάν στην καταιγίδα επειδή χωρίς να το σκεφτούν δευτερόλεπτο το έδωσαν στο θύμα των πολέμων σας... Είναι όλοι όσοι έτρεξαν από την πρώτη στιγμή για να καλύψουν τις ακούσιες ή και εκούσιες ελλείψεις σας, τη δική σας ανοργανωσιά και αρρυθμία σας.
 |
| seleo.gr |
Είναι όλοι αυτοί που παράτησαν σπίτια, δουλειές, οικογένειες, αγαπημένα πρόσωπα και βρέθηκαν στην άκρη του κόσμου γιατί δεν θέλησαν ούτε στιγμή να μείνουν αδιάφοροι στον πόνο που εσείς προξενήσατε.
Είναι οι άνθρωποι που πάντα στη ζωή τους συντάσσονται στο πλευρό του αδύνατου, του κατατρεγμένου, του παρία. Είναι εκείνοι που πιο πάνω απ’ τις πατρίδες σας και τους θεούς σας, πιο πάνω κι από τον ίδιο τους τον εαυτό, βάζουν τον άνθρωπο που υποφέρει...
Είναι οι άνθρωποι που κοιμήθηκαν στη λάσπη, που πείνασαν, που δίψασαν μόνο και μόνο για να ‘ναι δίπλα στους κατατρεγμένους. Είναι οι άνθρωποι που χρειάζονται καθημερινά ψυχολογική υποστήριξη γιατί κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να καταρρεύσουν μη μπορώντας να διαχειριστούν την τόση ενσυναίσθηση που τους πλημμυρίζει την ψυχή.
Είναι εκείνοι που όταν ο αχός καταλαγιάσει, θέλουν να κοιτάζουν το είδωλο τους στον καθρέφτη και να νιώθουν ήσυχοι γνωρίζοντας πως επέλεξαν τη σωστή πλευρά, την πλευρά των ανθρώπων...
Είναι όλοι εκείνοι που τόσα χρόνια τώρα μοιράστηκαν το φαγητό τους με κάποιον άστεγο, προσέφεραν τις υπηρεσίες τους σε κάποια δομή αλληλεγγύης στα θύματα της κρίσης που δημιουργήσατε εσείς, πήραν από το χέρι κάποιον τοξικομανή στο κέντρο της Αθήνας δείχνοντας του πως δεν είναι μόνος του σ' αυτό, έκαναν παρέα σε κάποιον μοναχικό ηλικιωμένο στην πολυκατοικία τους.
Βλέπετε, η αλληλεγγύη δεν γνωρίζει χρώματα, σύνορα, φυλές, θρησκείες, θεούς και δαίμονες ή φύλα, ούτε είναι επιλεκτική και ελιτίστικη...
 |
| stokokkino.gr |
Είναι άνθρωποι που η ανάγκη τους να σταθούν δίπλα σε όποιον τους χρειάζεται τους οδήγησε να παρατήσουν θέσεις που εσείς ούτε καν θα μπορούσατε να ονειρευτείτε, όσες κατουρημένες ποδιές κι αν φιλήσετε. Γιατροί που έκλεισαν τα ιατρεία τους και ταξιδεύουν σε κάθε γωνιά του πλανήτη για ν’ απαλύνουν τον πόνο εκείνων που ξέσπασε πάνω τους όλη η αγριότητα του κόσμου. Αντιμετωπίζουν τα χρήματα ως αυτό που πραγματικά είναι, μέσο και όχι αυτοσκοπός και όσα κερδίζουν τα διαθέτουν με αυτή τη λογική και όχι για την ικανοποίηση των ψεύτικων πρότυπων που ο καπιταλισμός σας επέβαλε στον πλανήτη μας για να κερδίζουν οι λίγοι όλο και πιο πολλά.
Άνθρωποι σαν τη Maria από τις Η.Π.Α. που έχει αφιερώσει τη ζωή της στη συγκέντρωση χρημάτων για την ανακούφιση όλων αυτών που εσύ πέταξες στα σκουπίδια. Και πίστεψε με, τα καταφέρνει υπέροχα...
Λειτουργούν, κάνοντας πράξη την αυτοδιαχείρηση και στην ουσία την ίδια τη δημοκρατία, σε μικρές ομάδες παίρνοντας ταχύτατα τις αποφάσεις τους από κοινού, πόσο ξένη σας φαίνεται αυτή η διαδικασία αλήθεια... Συζητάνε μεταξύ τους τα πάντα, λαμβάνουν υπ’ όψιν ο ένας τη γνώμη του άλλου, σέβονται ο ένας τον άλλον και λογοδοτούν μονάχα στη συνείδηση τους.
Η γεμάτη ανιδιοτέλεια -πόσο άγνωστη σ' εσάς λέξη- προσφορά τους έρχεται από τα κάτω και πηγαίνει στα κάτω, σιχαίνονται βλέπετε τις αυθεντίες και τους ειδήμονες, απεχθάνονται τη φιλανθρωπία που εξευτελίζει την ανθρώπινη ύπαρξη, μισούν την προβολή την οποία χρησιμοποιούν μονάχα για να γίνει ευκολότερο το έργο τους. Δεν κουβαλάνε μαζί τους τηλεοπτικά συνεργεία και κάμερες, δε στήνουν μια ολόκληρη παράσταση σε κάθε τους βήμα γιατί πολύ απλά δε δίνουν δεκάρα για την εικόνα τους.
Δε θέλουν να ζουν σ’ έναν πλανήτη βυθισμένο στο σκοτάδι του φασισμού, του φόβου, του μίσους και της βίας. Ονειρεύονται έναν κόσμο φωτεινό, γεμάτο ανθρωπιά, φιλόξενο, ελεύθερο. Έναν κόσμο που δεν θα ξεχωρίζει χρώματα, φυλές, θρησκείες, έθνη και στερεότυπα. Έναν κόσμο που δε θα μοιάζει καθόλου με τον δικό σου.
Είναι άνθρωποι καθημερινοί, απλοί, σαν εκείνους που εσείς ντρέπεστε να συναναστραφείτε για να μη σας τσαλακώσουν το, με τόσο κόπο φτιαγμένο, προφίλ σας. Άνθρωποι που άνοιξαν τα σπίτια τους σ' εκείνους που έχουν ανάγκη δίχως να το σκεφτούν δεύτερη και τρίτη φορά, που μοιράστηκαν το φαγητό τους σ' ένα τραπέζι γεμάτο αγάπη, που είπαν παραμύθια στη γλώσσα της αγάπης σε μικρά παιδιά που έτρεμαν από το φόβο μήπως και καταφέρουν να τα βάλουν για ύπνο.
Είναι η Ελίζα, η Μαριάννα, ο Σπύρος, ο Κίμωνας, ο Mark, η Brigitte, η Gabriela, o John, ο Jose κι όλοι εκείνοι που έφτυσαν κατάμουτρα τα πανάκριβα πτυχία που τους πουλήσατε και επέλεξαν μια ζωή που όλοι εσείς τα ανθρωπάκια τρέμετε μην τυχόν και χάσετε τη βολή του μικρόκοσμου σας. Είναι η μικρή Ιουλία που χάρισε την αγαπημένη της κούκλα στα παιδάκια που δεν έχουν κι ο μικρός Χρήστος που έδωσε τα καλά του ποδοσφαιρικά παπούτσια στον Nureddin που ήξερε να παίζει τόσο καλή μπάλα...
Είναι αυτό που όλοι εσείς, που κουνάτε επιδεικτικά το δάχτυλο σας πίσω από μια κάμερα ή σε κάποιο γραφείο, δε θα γίνετε ποτέ στη μίζερη ζωή σας!
 |
| supermomrocks.me |
Αν σας έπιασε ο πόνος όλους εσάς, που δεν είσαστε τίποτα περισσότερο από υποπροϊόντα ενός διεφθαρμένου συστήματος, και ψάχνετε για σκάνδαλα, ρίξτε το βλέμμα σας στα του οίκου σας. Ψάξτε τα ανάμεσα στους δικούς σας, σ' εκείνους που μέσα σε μια νύχτα έστηναν Μ.Κ.Ο. με τις ευλογίες του κράτους για να ρημάξουν τις επιδοτήσεις, σε όσους τριγυρίζουν στους διαδρόμους των υπουργείων και των καναλιών σας, σ’ αυτούς που πούλησαν το νερό στους πρόσφυγες σαν πετρέλαιο και το σάντουιτς σα να ‘τανε χρυσάφι.
Σε όλους εκείνους που ζήτησαν ασύλληπτα ποσά για μια απλή φόρτιση ενός κινητού κάποιου πρόσφυγα στα πολύπριζα που γέμισαν τα μαγαζιά και τα περίπτερα τους, που χρέωσαν την ενοικίαση της καλύβας τους σε μια νεκρή τουριστικά περίοδο στον αλληλέγγυο ή την οικογένεια των προσφύγων λες και ήταν δωμάτιο πεντάστερου resort στον Άγιο Μαυρίκιο και που τώρα ανακάλυψαν ότι το προσφυγικό βλάπτει τον τουρισμό.
Σε κάθε φασίστα στην ψυχή και στο νου που αφού πρώτα θησαύρισε με τις καντίνες που έστησε στο χωράφι του, θυμήθηκε τώρα που ξέμειναν από λεφτά οι πρόσφυγες πως πρέπει να το οργώσει.
Αν θέλετε λοιπόν να ανακαλύψετε τη μπόχα και τη σαπίλα, αρκεί να κοιταχτείτε αναμεταξύ σας, να αγγίξτε τον διπλανό σας, να ρίξτε το βλέμμα σας στα αφεντικά σας...