Εκδηλώσεις δράσεις

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

anakoinosi
Επερχόμενες Εκδηλώσεις & Δράσεις


ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 18 ΜΑΙΟΥ, 12.30 μμ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ "ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ"

Δείτε περισσότερα...











------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Παρασκευή, Μαρτίου 04, 2016

Μικρέ συγνώμη, αποδειχθήκαμε χαζοί.


Για το Kollect: Θάνος Αγγελόπουλος

Χθες, με την φώτο του μικρού μου ήρθε αυτό το κομμάτι στο νου:

Λοιπόν, το κομμάτι βγήκε το 2006. Οι πόλεμοι σε Ιρακ-Αφγανιστάν κρατούσαν μια χαρά.

Ήμουν 16-17 έτων τότε. Εικόνες από τις φρικαλεότητες του πολέμου έχουν σκαλώσει για τα καλά στο μυαλό μου. Όμως έτσι σκάλωσε και το τραγούδι.  Λέει:


Με κυνηγά, μ’ ακολουθεί, τρέχει συνέχεια από πίσω
αυτός ο σπόρος έχει βαλθεί να με κάνει να ελπίζω
κι όλο μου φωνάζει
«εμείς θα τα καταφέρουμε μαζί,
γιατί εμείς δε θα είμαστε όπως εσείς χαζοί»


Δέκα χρόνια μετά, νιώθω εγώ ο χαζός γιατί ένα παιδί που δεν είναι ούτε 5 ετών έχει βιώσει όσα δεν έχουν βιώσει 3-4 γενιές νεοελλήνων, που γκρινιάζουν για την «εισοβολή» μεταναστών και προσφύγων. Τα παιδιά αυτά έχουν βιώσει πόλεμο, τρομοκρατία[την κανονική λέω, την κρατική, όχι το ένοπλο αντάρτικο], προσφυγιά, ρατσισμό. 10.000 παιδιά έχουν εξαφανιστεί στην Ευρώπη. Πως εξαφανίστηκαν γαμώτο; Τι είναι; Μπρελόκ που έπεσε; Όχι. Κυκλώματα, μαφίες, κράτη και αστυνομίες πλουτίζουν από το εμπόριο παιδιών και οργάνων.

Και έχεις τον κάθε Προτοσάλτε να λέει να κατέβει ο στρατός για να νιώσει ασφάλεια ο κόσμος. Ποια ασφάλεια ρε φασίστα; Ποια ασφάλεια; Δεν νιώθω ασφάλεια με τον στρατό και με την ΕΛ.ΑΣ, με τους πρόσφυγες νιώθω ασφάλεια, με τον αλληλέγγυο κόσμο νιώθω ασφάλεια, με τους μετανάστες και τις μετανάστριες νιώθω ασφάλεια, με τους ανθρώπους που δεν έχουν χάσει την ανθρωπιά τους νιώθω ασφάλεια, με τους μπάτσους τρέμω και με κάτι τύπους σαν εσένα οργίζομαι.

Και οργίζομαι και με το κάθε καθίκι που εκμεταλλεύεται την κατάσταση για να γεμίσει το πορτοφόλι του. Με τον οδηγό λεωφορείου που χρεώνει πρόσφυγες 100 ευρώ το κεφάλι για να τους πάει Ειδομένη και δεν τους λέει ότι είναι κλειστά τα σύνορα και ότι οι μπάτσοι θα τους γυρίσουν πάλι πίσω και θα πληρώσουν ξανά 100 ευρώ στον ίδιο οδηγό για να τους πάει. Και οργίζομαι με τον επιχειρηματία που έχει κάνει μπίζνα και κάνουν στάσεις προκαθορισμένες σε μαγαζιά και τσιμπάνε ποσοστά. Και οργίζομαι και με τον επιχειρηματία στα Τέμπη που έβαζε εισιτήριο 8 ευρώ για να μπουν οι άνθρωποι στη τουαλέτα.

Για αυτό όλοι οι σπόροι, ντόπιοι ή ξένοι, πρέπει να μεγαλώσουν και να γυρίσουν με θράσος να φωνάξουν πως:
μια μέρα, θα κάνουν τον κόσμο δικό τους
οτι όλα θα `ναι δίκαια στη δικιά τους εποχή
κι ότι όλα τα παιδιά έχουνε βάλει υπογραφή
να ζήσουν όλοι ειρηνικά, πάνω σ’ αυτή τη γη
λέγοντας πως η γενιά μας ήταν η τελευταία πληγή
Και να τους πούμε και εμείς:
Eίναι η ώρα για να αδειάζουμε λοιπόν το μαγαζί, 
γιατί γι’ αυτό τον κόσμο αποδειχθήκαμε χαζοί
Πάρτε τα κλειδιά και κάντε κουμάντο εσείς 
Όχι να μη μας πεις, μη μας το αρνηθείς