Αναδημοσίευση από: http://www.efsyn.gr/arthro/rixe-sto-gyali-thanato-kai-pono
Η ταπείνωση του 20αχρονου Τούρκου οδηγού της βάρκας από τους λιμενικούς αποτελεί σωστό βασανιστήριο
Συντάκτης: Δημήτρης Αγγελίδης
Aυτό που δοκιμάζει τα όρια του τηλεθεατή στο οκτάλεπτο τηλεοπτικό ρεπορτάζ που μετέδωσε χτες το βρετανικό δίκτυο SkyNews από το ναυάγιο της Παρασκευής έξω από τη Σάμο, με γκρο πλαν σε ανθρώπους που πνίγονταν και στα άψυχα σώματα τριών προσφυγόπουλων που μεταφέρονταν στο ανοιχτό φέρετρο, δεν είναι μόνο η μετατροπή της απώλειας της ζωής και του πόνου σε τηλεοπτικό προϊόν, αλλά και η απροκάλυπτη προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί ο θάνατος και ο πόνος σαν εργαλείο προπαγάνδισης των πιο συντηρητικών πολιτικών της Ε.Ε. στο προσφυγικό.
Σ’ αυτή την προσπάθεια συμμετείχαν τόσο το πλήρωμα του ναυαγοσωστικού σκάφους της φιλανθρωπικής ΜΟΑS, που μετατράπηκε σε τηλεοπτικό πλατό την ώρα που έκανε διάσωση, όσο και Ελληνες λιμενικοί της Σάμου, που ξεπέρασαν κάθε κανόνα δεοντολογίας και συμπεριφοράς: μπροστά στην κάμερα, οι λιμενικοί συλλαμβάνουν ως διακινητή ένα εικοσάχρονο παιδί τουρκικής υπηκοότητας, που λίγο νωρίτερα κινδύνευσε και το ίδιο να χαθεί στα κύματα του Αιγαίου, και το διατάζουν να καθίσει γονατιστό και να παρακολουθήσει την τραγική σκηνή της αναγνώρισης των τριών νεκρών παιδιών από τους γονείς τους μέχρι να ξεσπάσει και ο ίδιος σε κλάματα μπροστά στην κάμερα.
Ψυχολογικός εκβιασμός
Είναι φανερό πως μια τέτοια συμπεριφορά, που αποτελεί ωμό ψυχολογικό εκβιασμό στα όρια του βασανιστηρίου με στόχο να λυγίσει ο κατηγορούμενος και να αποσπαστεί εύκολα η ομολογία του, όχι μόνο δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τη συναισθηματική φόρτιση μπροστά στους νεκρούς ενός ακόμη ναυαγίου, αλλά και γίνεται μπροστά στην τηλεοπτική κάμερα εργαλείο πολιτικής παρέμβασης.
Καταδεικνύοντας τον Τούρκο ναυαγό σαν μοναδικό ή κύριο υπεύθυνο για τον πνιγμό των τριών προσφυγόπουλων, οι λιμενικοί και η δημοσιογράφος του SkyNews αθωώνουν ολόκληρη την πολιτική της Ε.Ε., που καθυστερεί συστηματικά να δημιουργήσει νόμιμες και ασφαλείς διόδους των προσφύγων προς την Ευρώπη, όπως ζητούν χρόνια τώρα η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και δεν τους αφήνει άλλη διέξοδο εκτός από τα δίκτυα των διακινητών.
Αν χρειάζεται να γονατίσουν κάποιοι μπροστά στα άψυχα σώματα των προσφυγόπουλων είναι όσοι ευθύνονται για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση αυτής της πολιτικής.
Αντιθέτως, οι λιμενικοί και το κανάλι δεν δίστασαν να ρίξουν στην πυρά τον τελευταίο τροχό της αμάξης, έναν άνθρωπο που, όπως λέει ο ίδιος, ανέλαβε να κρατά το τιμόνι της βάρκας με πιθανό αντάλλαγμα να κάνει δωρεάν το ταξίδι προς την Ευρώπη προς αναζήτηση εργασίας, βάζοντας και ο ίδιος σε κίνδυνο τη ζωή του.
130 χρόνια φυλακή
Εκατοντάδες τέτοιοι οδηγοί βάρκας, οι περισσότεροι πρόσφυγες και μετανάστες, έχουν συλληφθεί και κρατούνται τα τελευταία χρόνια στις ελληνικές φυλακές με την κατηγορία της διακίνησης.
Το πιο τραγικό παράδειγμα είναι ο νεαρός Σύρος που οδηγούσε τη βάρκα που ναυάγησε έξω από το Φαρμακονήσι τον Ιανουάριο του 2014 και οδηγήθηκε στις φυλακές του Αυλώνα, έχοντας καταδικαστεί σε περισσότερα από 130 χρόνια φυλακή.
Την ίδια ώρα, έμπαινε στο αρχείο η δικαστική διερεύνηση της ευθύνης του ναυαγίου που, σύμφωνα με τους επιζώντες, συνέβη κατά τη διάρκεια παράνομης επιχείρησης επαναπροώθησης του Λιμενικού.
Είναι φανερό πως κανένα δίκτυο διακίνησης δεν εξαρθρώθηκε με αυτές τις συλλήψεις και πως οι επικεφαλής και τα κύρια στελέχη των δικτύων διακίνησης εξακολουθούν να τρίβουν τα χέρια τους για το δώρο της πολιτικής κλειστών συνόρων και να κάνουν χρυσές δουλειές κάπου στην Τουρκία, στην Ελλάδα και σε άλλα κράτη, μακριά από τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες.
Από εκεί μπορεί να διασκέδαζαν χτες παρακολουθώντας το ρεπορτάζ του Skynews και να το ευχαριστούσαν για άλλη μια παράσταση που τους εξασφαλίζει χρυσές δουλειές και τα επόμενα χρόνια.
Θοδωρής Δρίτσας, υπουργός Ναυτιλίας
«Συμπεριφορά καθ’ υπερβολήν»
«Η μεγάλη εικόνα σε αυτό το βίντεο είναι τα τρία νεκρά σώματα των μικρών παιδιών, τα τρία φέρετρα και η οδύνη του πατέρα που τα αναγνωρίζει. Αυτή είναι η εικόνα που συγκλονίζει.
»Βλέποντας παράλληλα τους δύο άνδρες του Λιμενικού να οδηγούν τον κατηγορούμενο ως διακινητή ενώπιον των νεκρών παιδιών, η συναισθηματικά αυθόρμητη, αλλά και λογικά εύγλωττη ερμηνεία που δίνω είναι η ανθρώπινη ταύτιση των λιμενικών με τα θύματα αυτού του ακήρυχτου πολέμου.
»Με τα θύματα αυτής της συγκλονιστικής περιπέτειας στο Αιγαίο, ειδικά όταν αυτά είναι προσφυγόπουλα, μικρά παιδιά.
»Πράγματι, είναι γεγονός ότι πρόκειται για μια συμπεριφορά καθ’ υπερβολήν. Η πολιτεία και τα όργανα του κράτους οφείλουν να επιδεικνύουν ψυχραιμία και επαγγελματισμό απέναντι σε κάθε κρατούμενο, ακόμα και αν κατηγορείται για στυγερά εγκλήματα. Πολύ περισσότερο, όταν όλοι οφείλουμε να συνυπολογίζουμε και να σεβόμαστε το τεκμήριο της αθωότητας, μέχρις ότου υπάρξει οριστική και αμετάκλητη δικαστική καταδίκη.
»Αλίμονό μας, όμως, εάν αντιστρέψουμε τα κριτήρια για την αξιολόγηση των ανθρώπινων συναισθημάτων και συμπεριφορών. Τα μείζονα ερωτήματα, όμως, κυρίως από τον Σεπτέμβρη του 2015 μέχρι σήμερα, παραμένουν και μας εγκαλούν όλους.
»Γιατί τόσα πολλά ναυάγια και τόσοι πνιγμοί στο Αιγαίο; Ποιοι ευθύνονται για αυτό; Πώς μπορούμε να τ’ αποτρέψουμε; Αυτά θα ήταν υπερβολή εάν τα απευθύναμε στα στελέχη του Λ.Σ-ΕΛ.ΑΚΤ. που αναμετρώνται καθημερινά και με τη ζωή και με τον θάνατο».