Αναδημοσίευση από: http://www.efsyn.gr/arthro/odoiporiko-sti-nekri-zoni-tis-eidomenis
Συντάκτης: Βάνια Τέρνερ
Συντάκτης: Βάνια Τέρνερ
Μέρα με τη μέρα η κατάσταση χειροτερεύει στον άτυπο προσφυγικό καταυλισμό της Ειδομένης.
Χιλιάδες άνθρωποι, από το Μαρόκο, το Πακιστάν, το Ιράν, αλλά και από άλλες χώρες, στους οποίους έχει απαγορευτεί η είσοδος στην πΓΔΜ έπειτα από πρόσφατη απόφαση της γειτονικής χώρας, παραμένουν εγκλωβισμένοι στη «νεκρή ζώνη» της Ειδομένης τις τελευταίες δεκαπέντε ημέρες, επιβιώνοντας κάτω από απάνθρωπες συνθήκες και αντιμετωπίζοντας καθημερινά τη βία των δυνάμεων ασφαλείας τόσο της Ελλάδας όσο και των Σκοπίων.
Οι παράνομες μάλιστα επαναπροωθήσεις πίσω στην Ελλάδα, αυτών που καταφέρνουν να περάσουν στην ΠΓΔΜ, αποτελούν πλέον καθημερινό φαινόμενο και πραγματοποιούνται ανοιχτά, χωρίς απολύτως καμία αντίδραση.
Την Πέμπτη η κατάσταση ξέφυγε για ακόμη μία φορά από κάθε έλεγχο, όταν 22χρονος Μαροκινός βρήκε φριχτό θάνατο από ηλεκτροπληξία, προσπαθώντας να σκαρφαλώσει στην οροφή σταματημένου βαγονιού, όπου και ακούμπησε ηλεκτροφόρο καλώδιο, στο συνοριακό πέρασμα μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ.
Συμπατριώτες του άτυχου νέου, αφού προσευχήθηκαν, σκέπασαν το άψυχο σώμα του και το περιέφεραν στον καταυλισμό, φωνάζοντας οργισμένοι, ενώ λίγο αργότερα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ απομάκρυνε τελικά τη σορό.
Το τραγικό περιστατικό αναζωπύρωσε την ένταση στην περιοχή, μετά και τα βίαια γεγονότα της Τετάρτης, όταν ομάδα εγκλωβισμένων μεταναστών, χρησιμοποιώντας άδεια βαρέλια και κομμάτια ξύλων, εμπόδισαν την έξοδο από τη χώρα Σύρων, Ιρακινών και Αφγανών προσφύγων, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, φωνάζοντας: «Ή όλοι ή κανείς!» και «Ανοίξτε τα σύνορα! Κι εμείς θέλουμε ελευθερία!», αποκλείοντας με αυτόν τον τρόπο τελείως τη μία πλευρά του καταυλισμού, όπου, σύμφωνα με την αστυνομία, βρίσκονταν 6.000 άτομα μέχρι και το πρωί της Παρασκευής.
Η κατάσταση χειροτέρεψε γύρω στη 1 το μεσημέρι της Πέμπτης, όταν εκατοντάδες μετανάστες προσπάθησαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό που είχε περικυκλώσει το σημείο εισόδου στην ΠΓΔΜ. Σε απάντηση, άνδρες των ΜΑΤ έκαναν εκτεταμένη ρίψη χημικών, απωθώντας μεγάλο μέρος των μεταναστών μακριά από το σημείο εισόδου, το οποίο στη συνέχεια περικύκλωσαν στην κυριολεξία.
Λίγο αργότερα και ενώ επικρατούσε σχετική ηρεμία, oι δυνάμεις ασφαλείας επιχείρησαν και πάλι να απομακρύνουν όσους είχαν απομείνει μπροστά στον φράχτη, με αποτέλεσμα να επικρατήσει χάος. Τα ΜΑΤ χρησιμοποίησαν ξανά χημικά εναντίον του πλήθους, τραβώντας με τη βία από τα μαλλιά και τα ρούχα, άνδρες και γυναίκες, αλλά και μικρά παιδιά που αρνούνταν να απομακρυνθούν, σέρνοντάς τους ακόμη και κατά γης.
Ένας Ιρανός άνδρας κρατώντας στα χέρια του την κόρη του, η οποία δεν ξεπερνούσε το ένα έτος, ούρλιαζε «Δεν θέλουμε βία. Θέλουμε ελευθερία», ενώ μία γυναίκα, η οποία φέρεται να χτύπησε όταν άνδρας των ΜΑΤ επιχείρησε ανεπιτυχώς να τη σύρει μακριά από τον φράχτη, φώναζε: «Ομπάμα σώσε με! Ομπάμα σώσε μας!».
Τελικά αργά το απόγευμα της ίδια ημέρες, ξανάνοιξε η είσοδος στην ΠΓΔΜ για τους πρόσφυγες από το Ιράκ, το Αφγανιστάν και τη Συρία, έπειτα από επέμβαση των τοπικών αρχών.
Την Παρασκευή το πρωί σημειώθηκαν για ακόμη μία φορά επεισόδια μεταξύ προσφύγων και μεταναστών που παραμένουν παγιδευμένοι στην ουδέτερη ζώνη της Ειδομένης, με κάποιους να πιάνονται στα χέρια και να πετούν μέχρι και πέτρες ο ένας στον άλλον.
Χιλιάδες ήταν οι συνωστισμένοι μπροστά στον φράχτη, ενώ δυνάμεις των ΜΑΤ και της ελληνικής αστυνομίας που βρίσκονταν εκεί, προσπαθώντας να ελέγξουν το πέρασμα προς την ΠΓΔΜ, τους ανάγκαζαν να περνούν μία από τα δεξιά, μία από τα αριστερά, με αποτέλεσμα να ξεσπούν συνέχεια μικροεπεισόδια.
Δεκάδες οικογένειες χωρίστηκαν. Πολλοί λιποθύμησαν, ενώ άλλοι σέρνονταν κατά γης προσπαθώντας να περάσουν. Σκηνές απερίγραπτης απελπισίας διαδραματίστηκαν όταν μια μάνα χωρίστηκε από τον μικρό της γιο.
Ένας άνδρας, μεγάλος σε ηλικία, έπαθε επιληπτική κρίση και παρέμεινε για αρκετή ώρα καθηλωμένος στο έδαφος, προτού τελικά καταφέρει να σηκωθεί και να περάσει απέναντι.
Εν τω μεταξύ, όσοι λεγόμενοι «οικονομικοί μετανάστες» κατάφερναν να περάσουν τα σύνορα, επαναπροωθούνταν πίσω στην Ελλάδα.
Μέχρι και αργά το βράδυ της Παρασκευής, χιλιάδες περίμεναν προκειμένου να περάσουν τα σύνορα, παρουσία πάντα ισχυρής αστυνομικής δύναμης.
Στο μεταξύ άνδρες των ΜΑΤ, κατέφτασαν την Παρασκευή από το Κιλκίς και άλλα σημεία της βόρειας Ελλάδας στην περιοχή της Ειδομένης, με σκοπό να απομακρύνουν, σύμφωνα με την Αστυνομία, τους εγκλωβισμένους μετανάστες.
Η απομάκρυνσή τους, όπως δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Μουζάλας την Πέμπτη το απόγευμα στη Βουλή, θα πραγματοποιηθεί «βάσει επιχειρησιακού σχεδίου» και «δεν θα είναι βόλτα στο δάσος παιδιών του κολεγίου». Αναμένεται δε να έχει ολοκληρωθεί εντός τριών-τεσσάρων ημερών, «χωρίς ξύλο, αλλά και χωρίς λουλούδια».
Τα σενάρια πάντως που θέλουν τους μετανάστες να αποχωρούν οικειοθελώς μάλλον μοιάζουν με όνειρο θερινής νυκτός αφού η πλειονότητα φαίνεται αποφασισμένη να μην παραμείνει στην Ελλάδα.
Την Παρασκευή, σύμφωνα με την Αστυνομία, αναχώρησαν μόλις οκτώ λεωφορεία για Αθήνα με μετανάστες από το Ιράν, το Μαρόκο, το Πακιστάν και άλλες χώρες, ενώ τουλάχιστον 1.500 μετανάστες αρνούνται να μετακινηθούν. Παράλληλα καταφθάνουν στον καταυλισμό συνέχεια λεωφορεία γεμάτα με πρόσφυγες, όπου πλέον είναι μαζεμένοι περίπου 4.000 άνθρωποι.
Εν μέσω πιέσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση για ενίσχυση των ελέγχων των προσφυγικών ροών στα σύνορα αλλά και υπό απειλές έξωσης από τη συνθήκη Σένγκεν, όλα αυτά επιβεβαιώνουν φόβους για βίαιη επέμβαση των ΜΑΤπροκειμένου «να καθαριστεί» ο χώρος, και να λυθεί το ζήτημα το συντομότερο δυνατό.
Την ίδια ώρα, η Frontex, ανακοίνωσε χθες ότι επεκτείνει τη δραστηριότητά της στα χερσαία σύνορα της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ, με περίπου 400 άνδρες να φτάνουν στην χώρα την επόμενη εβδομάδα.
Άλλη μία κρύα νύχτα στην ουδέτερη ζώνη της Ειδομένης για χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά που δεν θέλουν να παραμείνουν στην Ελλάδα αλλά είναι εγκλωβισμένοι εδώ.
Οι άνθρωποι αυτοί, που στερούνται το βασικό πανανθρώπινο δικαίωμα του ασύλου, ελπίζουν ακόμα ότι θα περάσουν κάποτε στην απέναντι πλευρά προκειμένου να συνεχίσουν το ταξίδι τους στα «απαγορευμένα» εδάφη του ευρωπαϊκού βορρά.